TA ΓΥΡΩ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΟΤΕ ΟΝΟΜΑΣΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΙΒΛΕΠΤΟΥ
1)Η Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί)
Η Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί) στη διάρκεια των μαύρων χρόνων της τουρκοκρατίας υπάγονταν στο Κατηλίκιο του Βελεστίνου .Ο Βελεστίνος εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης, ήταν πρωτεύουσα τμήματος «Ναχιγέ» δηλαδή Κατηλίκιο και υπάγοταν σ' αυτόν 9 χωριά μεταξύ οποίων και το Περίβλεπτο,Κοκκίνα (Μουσαφακλή), Άγιος Δημήτριος (Ουσλάρ) δεν αναφέρεται το Ελευθεροχώρι (Αρντουάν) γιατί τότε το χωριό ήταν τσιφλίκι του παρακείμενου αρβανίτικου Τεκέ των Μπεκτασήδων που ήταν κοντά στην Ασπρόγια Φαρσάλων . Ακόμη ο Δωρόθεος Σχολάριος μητροπολίτης Δημητριάδος (1856 -1870 σε μια μελέτη του το 1877 μας μιλάει και για την Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί). Να τι μας αναφέρει:
Μουσαφακλή: χωρίον τσιφλίκιον απέχον του Βελεστίνου ώρας 2 . Έχει οικογένειας 10, κατοίκους 50, και εκκλησίαν την του Αγίου Γεωργίου.
Το έτος 1881 έχουμε την προσάρτηση της Θεσσαλίας στη μητέρα Ελλάδα. Η τότε ελληνική κυβέρνηση διέταξε να γίνει απογραφή των κατοίκων νέων επαρχιών με τα Β.Δ. της 26 Ιουνίου και 3 Ιουλίου 1881. Η απογραφή έγινε το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους χωρίς όμως τα αποτελέσματά της να θεωρούνται αντικειμενικά και ακριβή και αυτό πρώτον γιατί οι νέες επαρχίες με τα όποια προβλήματά τους μόλις αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους μετά από χρονική περίοδο πέντε αιώνων και δεύτερον πολλοί κάτοικοι των νέων επαρχιών φοβούνταν τη στρατολογία, ή ακόμη και τη φορολογία και απέφευγαν έτσι να απογραφούν . 'Ετσι με κάθε δυνατή επιφύλαξη η απογραφή που έγινε μετά από τέτοιες περιστάσεις έδωσε για την Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί)τα παρακάτω αποτελέσματα:
Κοκκίνα 28 Άνδρες 22 Γυναίκες Σύνολο 50 Στις 16 Απριλίου 1892 έχουμε μια απογραφή του πληθυσμού του ελληνικού κράτους. Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης δημοσίευσε στο περιοδικό «Προμηθέας» που εξέδιδε, τα αποτελέσματα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Στην απογραφή αυτή έχουμε μια αύξηση των κατοίκων της περιοχής που εξετάζουμε.
Αναλυτικά έχουμε τα παρακάτω στοιχεία:
Μουσαφακλή 154 κατοίκους
Στο ίδιο περιοδικό πάλι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης τρεις μήνες αργότερα μας παραθέτει μια λεmομερή περιγραφή του Βελεστίνου και των γύρω χωριών.Ας δούμε τι αναφέρει για το χωριό που ερευνούμε
Μουσαφακλn: χωρίον ιδιόκτητον απέχον του Βελεστίνου ώρας σχεδόν δύο. 'Εχει κατοίκους 154, ναόν του Αγίου Γεωργίου, άνευ ιερέως και άνευ γραμματοδιδασκαλείου. Ενίοτε ενοικιάζεται υπό των βλαχοποιημένων και τότε ούτε σπείρεται, διότι το ενοικιάζουσι χάριν τηςνομής.
Η ονομασία του οικισμού Κοκκίνα έχει σχέση με το κοκκινόχωμα που υπάρχει στην περιοχή και το οποίο χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών για να κατασκευάζουν τους φούρνους. Το χωριό είχε και την ονομασία Χαλκοδόνιο απ' τα μεταλλεία χαλκού κ.λπ., που υπήρχαν στην περιοχή. Όπως δε γράφει ο Ν. Γειοργιάόης {Θεσσαλία, 1880, σελ. 45), "υπέρ το χωρίον Κόνιαρι υπάρχει σχετικώς υψηλή τινά κορυφή, καλούμενη παρά τοις αρχαίοις Χαλκοδώνιον Όρος".
Το Μουσαφακλί μετά το 1881 βρέθηκε τσιφλίκι του Αποστολίδη. Η συνολική του έκταση ανερχόταν σε 26.000 στρέμματα, καλλιεργήσιμα και βοσκοτόπια.
2)Άγιος Δημήτριος (πρώην Ουζλάρ)
Ο Άγιος Δημήτριος (πρώην Ουζλάρ) στη διάρκεια των μαύρων χρόνων της τουρκοκρατίας υπάγονταν στο Κατηλίκιο του Βελεστίνου .Ο Βελεστίνος εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης, ήταν πρωτεύουσα τμήματος «Ναχιγέ» δηλαδή Κατηλίκιο και υπάγοταν σ' αυτόν 9 χωριά μεταξύ οποίων και το Περίβλεπτο,Κοκκίνα (Μουσαφακλή), Άγιος Δημήτριος (Ουσλάρ) δεν αναφέρεται το Ελευθεροχώρι (Αρντουάν) γιατί τότε το χωριό ήταν τσιφλίκι του παρακείμενου αρβανίτικου Τεκέ των Μπεκτασήδων που ήταν κοντά στην Ασπρόγια Φαρσάλων . Ακόμη ο Δωρόθεος Σχολάριος μητροπολίτης Δημητριάδος (1856 -1870 σε μια μελέτη του το 1877 μας μιλάει και για τον Άγιο Δημήτριο. Να τι μας αναφέρει:
Oυσλάρ: χωρίον τσιφλίκιον απέχον του Βελεστίνου ώρας 2 .. οικογένειας 12 και κατοίκους 60 άνευ εκκλησίας.
Το έτος 1881 έχουμε την προσάρτηση της Θεσσαλίας στη μητέρα Ελλάδα. Η τότε ελληνική κυβέρνηση διέταξε να γίνει απογραφή των κατοίκων νέων επαρχιών με τα Β.Δ. της 26 Ιουνίου και 3 Ιουλίου 1881. Η απογραφή έγινε το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους χωρίς όμως τα αποτελέσματά της να θεωρούνται αντικειμενικά και ακριβή και αυτό πρώτον γιατί οι νέες επαρχίες με τα όποια προβλήματά τους μόλις αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους μετά από χρονική περίοδο πέντε αιώνων και δεύτερον πολλοί κάτοικοι των νέων επαρχιών φοβούνταν τη στρατολογία, ή ακόμη και τη φορολογία και απέφευγαν έτσι να απογραφούν . 'Ετσι με κάθε δυνατή επιφύλαξη η απογραφή που έγινε μετά από τέτοιες περιστάσεις έδωσε για τον Άγιο Δημήτριο τα παρακάτω αποτελέσματα:
Άγιος Δημήτριος 42 άνδρες 43γυναίκες σύνολο 85
Στις 16 Απριλίου 1892 έχουμε μια απογραφή του πληθυσμού του ελληνικού κράτους. Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης δημοσίευσε στο περιοδικό «Προμηθέας» που εξέδιδε, τα αποτελέσματα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Στην απογραφή αυτή έχουμε μια αύξηση των κατοίκων της περιοχής που εξετάζουμε.
Αναλυτικά έχουμε τα παρακάτω στοιχεία:
Ουσλάρ 200 κατοίκους
Στο ίδιο περιοδικό πάλι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης τρεις μήνες αργότερα μας παραθέτει μια λεmομερή περιγραφή του Βελεστίνου και των γύρω χωριών.Ας δούμε τι αναφέρει για τα χωριά που ερευνούμε
Ουσλάρ: χωρίον ιδιόκτητον απέχον του Βελεστίνου ώρας δύο, κείται μεταξύ του Σαρατζή και του σταθμού του σιδηροδρόμου Περτσιφλή. 'Εχει κατοίκους 200 νεόδμητον ναόν του Αγίου Δημητρίου. Οι κάτοικοι εισί γεωργοί. (Προμηθεύς, σελ. 223).
Η ονομασία Άγιος Δημήτριος δόθηκε απ' την ομώνυμη εκκλησία του οικισμού. Μετά το 1881. βρέθηκε να είναι τσιφλίκι του Αποστολίδη. Στους κατοίκους μετά την απαλλοτρίωση που έγινε δόθηκαν 6.000 καλλιεργήσιμα στρέμματα.
Το 1920 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 113. το 1928 σε 213, το 1940 σε 148. το 1951 σε 378, το 1961 σε 198 και το 1991 σε 137.
3)Ελευθεροχώρι (πρώηνΑρντουάν):
Η ονομασία σημαίνει Ελεύθερο χωριό. Οι αρχές της ιστορίας του συνδέονται με τον παρακείμενο Τεκέ των Μπεκτασήδων Δερβίσηδων, αφού ήταν τσιφλίκι του, γεγονός που μαρτυρείται και από την εκκλησία του χωριού, την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, τον οποίο λάτρευαν ιδιαίτερα οι Δερβίσηδες του Χατζή Μπεκτάς. Το Ελευθεροχώρι στην τουρκοκρατία ονομάζοταν Αρντουάν που σημαίνει Χωριό των Προσευχητών που επίσης μας δείχνει τη στενή σχέση που είχε στο διάβα του χρόνου με τον Τεκέ των Μπεκτασήδων Δερβίσηδων. Μετά την απελευθέρωση το 1881, ο οικισμός βρέθηκε να είναι τσιφλίκι του Μαργαρίτη Αποστολίδη. Στους κατοίκους μετά την απαλλοτρίωση δόθηκαν 6.000 - 6.500 στρέμματα καλλιεργήσιμα και στην Κοινότητα περιήλθαν 3.000 περίπου στρέμματα βοσκότοποι.
Το έτος 1881 έχουμε την προσάρτηση της Θεσσαλίας στη μητέρα Ελλάδα. Η τότε ελληνική κυβέρνηση διέταξε να γίνει απογραφή των κατοίκων νέων επαρχιών με τα Β.Δ. της 26 Ιουνίου και 3 Ιουλίου 1881. Η απογραφή έγινε το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους χωρίς όμως τα αποτελέσματά της να θεωρούνται αντικειμενικά και ακριβή και αυτό πρώτον γιατί οι νέες επαρχίες με τα όποια προβλήματά τους μόλις αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους μετά από χρονική περίοδο πέντε αιώνων και δεύτερον πολλοί κάτοικοι των νέων επαρχιών φοβούνταν τη στρατολογία, ή ακόμη και τη φορολογία και απέφευγαν έτσι να απογραφούν . 'Ετσι με κάθε δυνατή επιφύλαξη η απογραφή που έγινε μετά από τέτοιες περιστάσεις έδωσε για το Ελευθεροχώρι που ερευνούμε τα παρακάτω αποτελέσματα:
Ελευθεροχώρι 52 άνδρες 17 γυναίκες
Σύνολο 69
Στις 16 Απριλίου 1892 έχουμε μια απογραφή του πληθυσμού του ελληνικού κράτους. Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης δημοσίευσε στο περιοδικό «Προμηθέας» που εξέδιδε, τα αποτελέσματα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Στην απογραφή αυτή έχουμε μια αύξηση των κατοίκων της περιοχής που εξετάζουμε. Στο ίδιο περιοδικό πάλι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης τρεις μήνες αργότερα μας παραθέτει μια λεπτομερή περιγραφή του Βελεστίνου και των γύρω χωριών.Ας δούμε τι αναφέρει για το Ελευθεροχώρι:
Apvτουάν: Απέχει του Δουβλατάν ώρας δύο, κατοίκους έχει 14, εξουσιάζεται δε εκ του εκεί πλησίον Τουρκικού Τεκέ και ως εκ τούτου οι άνθρωποι δενευχαριστούνται να κατοικώσι και υπηρετώσι τους Δερβίσηδες.
Το Ελευθεροχώρι σήμερα ανήκει σε τέσσερις επαρχίες και τρεις νομούς. Συγκεκριμένα: Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Φερών ο οποίος ανήκει στο νομό Μαγνησίας. Τραπεζικώς εξυπηρετείται απ' το Υποκατάστημα της ΑΤΕ Αλμυρού, ενώ το Περίβλεπτο και οι άλλοι οικισμοί εξυπηρετούνται απ' το Υποκατάστημα ΑΤΕ Βελεστίνου. Στα Φάρσαλα υπάγεται δικαστικώς και τέλος εκκλησιαστικούς υπάγεται, όπως ολόκληρη η περιοχή Φαρσάλων, στη Μητρόπολη Καρδίτσας.
Το 1920 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 48, το 1928 σε 183, το 1940 σε 213, το 1961 σε 284 και το 1991 σε 195.
4)Παλιούρι(σημερινή ονομασία Κοκκαλέϊκα)
Το Παλιούρι (σημερινή ονομασία Κοκκαλέϊκα)
Βρίσκεται κτισμένο πάνω στην κορυφή μικρού εξέχοντος λόφου δίπλα στον Άγιο Δημήτριο. Η αλλαγή της ονομασίας στον οικισμό έγινε το 1961, γιατί με την ίδια ονομασία υπήρχε κι άλλος οικισμός στο νομό.
Το Παλιούρι ήταν κι αυτό μετά την τουρκοκρατία τσιφλίκι του Αποστολίδη, συνολικής έκτασης 15.000-16.000 στρέμματα καλλιεργήσιμα και βοσκότοποι. Το τσιφλίκι αγόρασαν ομαδικά 4 οικογένειες (Κόκκαλη, Σπαθή, Αγγέλη και Ανατολιώτη).
Το 1920 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 12S, το 1928 σε 7S και το 1991 σε 115.
1)Η Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί)
Η Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί) στη διάρκεια των μαύρων χρόνων της τουρκοκρατίας υπάγονταν στο Κατηλίκιο του Βελεστίνου .Ο Βελεστίνος εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης, ήταν πρωτεύουσα τμήματος «Ναχιγέ» δηλαδή Κατηλίκιο και υπάγοταν σ' αυτόν 9 χωριά μεταξύ οποίων και το Περίβλεπτο,Κοκκίνα (Μουσαφακλή), Άγιος Δημήτριος (Ουσλάρ) δεν αναφέρεται το Ελευθεροχώρι (Αρντουάν) γιατί τότε το χωριό ήταν τσιφλίκι του παρακείμενου αρβανίτικου Τεκέ των Μπεκτασήδων που ήταν κοντά στην Ασπρόγια Φαρσάλων . Ακόμη ο Δωρόθεος Σχολάριος μητροπολίτης Δημητριάδος (1856 -1870 σε μια μελέτη του το 1877 μας μιλάει και για την Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί). Να τι μας αναφέρει:
Μουσαφακλή: χωρίον τσιφλίκιον απέχον του Βελεστίνου ώρας 2 . Έχει οικογένειας 10, κατοίκους 50, και εκκλησίαν την του Αγίου Γεωργίου.
Το έτος 1881 έχουμε την προσάρτηση της Θεσσαλίας στη μητέρα Ελλάδα. Η τότε ελληνική κυβέρνηση διέταξε να γίνει απογραφή των κατοίκων νέων επαρχιών με τα Β.Δ. της 26 Ιουνίου και 3 Ιουλίου 1881. Η απογραφή έγινε το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους χωρίς όμως τα αποτελέσματά της να θεωρούνται αντικειμενικά και ακριβή και αυτό πρώτον γιατί οι νέες επαρχίες με τα όποια προβλήματά τους μόλις αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους μετά από χρονική περίοδο πέντε αιώνων και δεύτερον πολλοί κάτοικοι των νέων επαρχιών φοβούνταν τη στρατολογία, ή ακόμη και τη φορολογία και απέφευγαν έτσι να απογραφούν . 'Ετσι με κάθε δυνατή επιφύλαξη η απογραφή που έγινε μετά από τέτοιες περιστάσεις έδωσε για την Κοκκίνα (πρώην Μουσαφακλί)τα παρακάτω αποτελέσματα:
Κοκκίνα 28 Άνδρες 22 Γυναίκες Σύνολο 50 Στις 16 Απριλίου 1892 έχουμε μια απογραφή του πληθυσμού του ελληνικού κράτους. Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης δημοσίευσε στο περιοδικό «Προμηθέας» που εξέδιδε, τα αποτελέσματα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Στην απογραφή αυτή έχουμε μια αύξηση των κατοίκων της περιοχής που εξετάζουμε.
Αναλυτικά έχουμε τα παρακάτω στοιχεία:
Μουσαφακλή 154 κατοίκους
Στο ίδιο περιοδικό πάλι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης τρεις μήνες αργότερα μας παραθέτει μια λεmομερή περιγραφή του Βελεστίνου και των γύρω χωριών.Ας δούμε τι αναφέρει για το χωριό που ερευνούμε
Μουσαφακλn: χωρίον ιδιόκτητον απέχον του Βελεστίνου ώρας σχεδόν δύο. 'Εχει κατοίκους 154, ναόν του Αγίου Γεωργίου, άνευ ιερέως και άνευ γραμματοδιδασκαλείου. Ενίοτε ενοικιάζεται υπό των βλαχοποιημένων και τότε ούτε σπείρεται, διότι το ενοικιάζουσι χάριν τηςνομής.
Η ονομασία του οικισμού Κοκκίνα έχει σχέση με το κοκκινόχωμα που υπάρχει στην περιοχή και το οποίο χρησιμοποιούν οι κάτοικοι των γύρω χωριών για να κατασκευάζουν τους φούρνους. Το χωριό είχε και την ονομασία Χαλκοδόνιο απ' τα μεταλλεία χαλκού κ.λπ., που υπήρχαν στην περιοχή. Όπως δε γράφει ο Ν. Γειοργιάόης {Θεσσαλία, 1880, σελ. 45), "υπέρ το χωρίον Κόνιαρι υπάρχει σχετικώς υψηλή τινά κορυφή, καλούμενη παρά τοις αρχαίοις Χαλκοδώνιον Όρος".
Το Μουσαφακλί μετά το 1881 βρέθηκε τσιφλίκι του Αποστολίδη. Η συνολική του έκταση ανερχόταν σε 26.000 στρέμματα, καλλιεργήσιμα και βοσκοτόπια.
2)Άγιος Δημήτριος (πρώην Ουζλάρ)
Ο Άγιος Δημήτριος (πρώην Ουζλάρ) στη διάρκεια των μαύρων χρόνων της τουρκοκρατίας υπάγονταν στο Κατηλίκιο του Βελεστίνου .Ο Βελεστίνος εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης, ήταν πρωτεύουσα τμήματος «Ναχιγέ» δηλαδή Κατηλίκιο και υπάγοταν σ' αυτόν 9 χωριά μεταξύ οποίων και το Περίβλεπτο,Κοκκίνα (Μουσαφακλή), Άγιος Δημήτριος (Ουσλάρ) δεν αναφέρεται το Ελευθεροχώρι (Αρντουάν) γιατί τότε το χωριό ήταν τσιφλίκι του παρακείμενου αρβανίτικου Τεκέ των Μπεκτασήδων που ήταν κοντά στην Ασπρόγια Φαρσάλων . Ακόμη ο Δωρόθεος Σχολάριος μητροπολίτης Δημητριάδος (1856 -1870 σε μια μελέτη του το 1877 μας μιλάει και για τον Άγιο Δημήτριο. Να τι μας αναφέρει:
Oυσλάρ: χωρίον τσιφλίκιον απέχον του Βελεστίνου ώρας 2 .. οικογένειας 12 και κατοίκους 60 άνευ εκκλησίας.
Το έτος 1881 έχουμε την προσάρτηση της Θεσσαλίας στη μητέρα Ελλάδα. Η τότε ελληνική κυβέρνηση διέταξε να γίνει απογραφή των κατοίκων νέων επαρχιών με τα Β.Δ. της 26 Ιουνίου και 3 Ιουλίου 1881. Η απογραφή έγινε το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους χωρίς όμως τα αποτελέσματά της να θεωρούνται αντικειμενικά και ακριβή και αυτό πρώτον γιατί οι νέες επαρχίες με τα όποια προβλήματά τους μόλις αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους μετά από χρονική περίοδο πέντε αιώνων και δεύτερον πολλοί κάτοικοι των νέων επαρχιών φοβούνταν τη στρατολογία, ή ακόμη και τη φορολογία και απέφευγαν έτσι να απογραφούν . 'Ετσι με κάθε δυνατή επιφύλαξη η απογραφή που έγινε μετά από τέτοιες περιστάσεις έδωσε για τον Άγιο Δημήτριο τα παρακάτω αποτελέσματα:
Άγιος Δημήτριος 42 άνδρες 43γυναίκες σύνολο 85
Στις 16 Απριλίου 1892 έχουμε μια απογραφή του πληθυσμού του ελληνικού κράτους. Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης δημοσίευσε στο περιοδικό «Προμηθέας» που εξέδιδε, τα αποτελέσματα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Στην απογραφή αυτή έχουμε μια αύξηση των κατοίκων της περιοχής που εξετάζουμε.
Αναλυτικά έχουμε τα παρακάτω στοιχεία:
Ουσλάρ 200 κατοίκους
Στο ίδιο περιοδικό πάλι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης τρεις μήνες αργότερα μας παραθέτει μια λεmομερή περιγραφή του Βελεστίνου και των γύρω χωριών.Ας δούμε τι αναφέρει για τα χωριά που ερευνούμε
Ουσλάρ: χωρίον ιδιόκτητον απέχον του Βελεστίνου ώρας δύο, κείται μεταξύ του Σαρατζή και του σταθμού του σιδηροδρόμου Περτσιφλή. 'Εχει κατοίκους 200 νεόδμητον ναόν του Αγίου Δημητρίου. Οι κάτοικοι εισί γεωργοί. (Προμηθεύς, σελ. 223).
Η ονομασία Άγιος Δημήτριος δόθηκε απ' την ομώνυμη εκκλησία του οικισμού. Μετά το 1881. βρέθηκε να είναι τσιφλίκι του Αποστολίδη. Στους κατοίκους μετά την απαλλοτρίωση που έγινε δόθηκαν 6.000 καλλιεργήσιμα στρέμματα.
Το 1920 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 113. το 1928 σε 213, το 1940 σε 148. το 1951 σε 378, το 1961 σε 198 και το 1991 σε 137.
3)Ελευθεροχώρι (πρώηνΑρντουάν):
Η ονομασία σημαίνει Ελεύθερο χωριό. Οι αρχές της ιστορίας του συνδέονται με τον παρακείμενο Τεκέ των Μπεκτασήδων Δερβίσηδων, αφού ήταν τσιφλίκι του, γεγονός που μαρτυρείται και από την εκκλησία του χωριού, την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, τον οποίο λάτρευαν ιδιαίτερα οι Δερβίσηδες του Χατζή Μπεκτάς. Το Ελευθεροχώρι στην τουρκοκρατία ονομάζοταν Αρντουάν που σημαίνει Χωριό των Προσευχητών που επίσης μας δείχνει τη στενή σχέση που είχε στο διάβα του χρόνου με τον Τεκέ των Μπεκτασήδων Δερβίσηδων. Μετά την απελευθέρωση το 1881, ο οικισμός βρέθηκε να είναι τσιφλίκι του Μαργαρίτη Αποστολίδη. Στους κατοίκους μετά την απαλλοτρίωση δόθηκαν 6.000 - 6.500 στρέμματα καλλιεργήσιμα και στην Κοινότητα περιήλθαν 3.000 περίπου στρέμματα βοσκότοποι.
Το έτος 1881 έχουμε την προσάρτηση της Θεσσαλίας στη μητέρα Ελλάδα. Η τότε ελληνική κυβέρνηση διέταξε να γίνει απογραφή των κατοίκων νέων επαρχιών με τα Β.Δ. της 26 Ιουνίου και 3 Ιουλίου 1881. Η απογραφή έγινε το Σεπτέμβρη του ιδίου έτους χωρίς όμως τα αποτελέσματά της να θεωρούνται αντικειμενικά και ακριβή και αυτό πρώτον γιατί οι νέες επαρχίες με τα όποια προβλήματά τους μόλις αποκτούσαν την ανεξαρτησία τους μετά από χρονική περίοδο πέντε αιώνων και δεύτερον πολλοί κάτοικοι των νέων επαρχιών φοβούνταν τη στρατολογία, ή ακόμη και τη φορολογία και απέφευγαν έτσι να απογραφούν . 'Ετσι με κάθε δυνατή επιφύλαξη η απογραφή που έγινε μετά από τέτοιες περιστάσεις έδωσε για το Ελευθεροχώρι που ερευνούμε τα παρακάτω αποτελέσματα:
Ελευθεροχώρι 52 άνδρες 17 γυναίκες
Σύνολο 69
Στις 16 Απριλίου 1892 έχουμε μια απογραφή του πληθυσμού του ελληνικού κράτους. Ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης δημοσίευσε στο περιοδικό «Προμηθέας» που εξέδιδε, τα αποτελέσματα στο τεύχος του Σεπτεμβρίου του επόμενου έτους. Στην απογραφή αυτή έχουμε μια αύξηση των κατοίκων της περιοχής που εξετάζουμε. Στο ίδιο περιοδικό πάλι ο Ζωσιμάς Εσφιγμενίτης τρεις μήνες αργότερα μας παραθέτει μια λεπτομερή περιγραφή του Βελεστίνου και των γύρω χωριών.Ας δούμε τι αναφέρει για το Ελευθεροχώρι:
Apvτουάν: Απέχει του Δουβλατάν ώρας δύο, κατοίκους έχει 14, εξουσιάζεται δε εκ του εκεί πλησίον Τουρκικού Τεκέ και ως εκ τούτου οι άνθρωποι δενευχαριστούνται να κατοικώσι και υπηρετώσι τους Δερβίσηδες.
Το Ελευθεροχώρι σήμερα ανήκει σε τέσσερις επαρχίες και τρεις νομούς. Συγκεκριμένα: Διοικητικά υπάγεται στο Δήμο Φερών ο οποίος ανήκει στο νομό Μαγνησίας. Τραπεζικώς εξυπηρετείται απ' το Υποκατάστημα της ΑΤΕ Αλμυρού, ενώ το Περίβλεπτο και οι άλλοι οικισμοί εξυπηρετούνται απ' το Υποκατάστημα ΑΤΕ Βελεστίνου. Στα Φάρσαλα υπάγεται δικαστικώς και τέλος εκκλησιαστικούς υπάγεται, όπως ολόκληρη η περιοχή Φαρσάλων, στη Μητρόπολη Καρδίτσας.
Το 1920 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 48, το 1928 σε 183, το 1940 σε 213, το 1961 σε 284 και το 1991 σε 195.
4)Παλιούρι(σημερινή ονομασία Κοκκαλέϊκα)
Το Παλιούρι (σημερινή ονομασία Κοκκαλέϊκα)
Βρίσκεται κτισμένο πάνω στην κορυφή μικρού εξέχοντος λόφου δίπλα στον Άγιο Δημήτριο. Η αλλαγή της ονομασίας στον οικισμό έγινε το 1961, γιατί με την ίδια ονομασία υπήρχε κι άλλος οικισμός στο νομό.
Το Παλιούρι ήταν κι αυτό μετά την τουρκοκρατία τσιφλίκι του Αποστολίδη, συνολικής έκτασης 15.000-16.000 στρέμματα καλλιεργήσιμα και βοσκότοποι. Το τσιφλίκι αγόρασαν ομαδικά 4 οικογένειες (Κόκκαλη, Σπαθή, Αγγέλη και Ανατολιώτη).
Το 1920 οι κάτοικοι ανέρχονταν σε 12S, το 1928 σε 7S και το 1991 σε 115.
